سلام. ان شاء الله که برای همگیمون عمری باقی مونده باشه تا عید سال آینده رو هم درک کنیم و شیعه واقعی باشیم.
بسم الله.
اخیرا با موضوعی در مباحثات با اهل مذاهب دیگر اسلام، همچون اهل تسنن با این موضع برخورد میکنیم که میگویند: "قرآن برای ما بس است." و احادیثی که پیامبر بیان کرده اند را در مورد جانشینی اهل بیت انکار کرده و میگویند قرآن کفایت است طبق حرفی که عمر، خلیفه دوم زده است.
حال به آیه ای میپردازیم که این استدلال ایشان را با خود کلام الله نقض میکند و باز ایشان قبول نکرده و سر لجبازی و تعصب و افراط را رها نمیکنند.
سوره ی نجم، آیات 3 و 4 میفرماید:
"وَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ ﴿٣﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَىٰ ﴿٤﴾"
و از سر هوس سخن نمىگوید. (۳) این سخن بجز وحیى که وحى مىشود نیست. (۴)
ابتدا به شأن نزول آیات 1 الی 4 سوره نجم میپردازیم و مشخص میشود که منظور قرآن چه کسی است.
بسم الله.
در این مطلب به راحتی و با کمک منطق و عقل معنای درست مولا را در روایت "من کنت مولاه فهذا علی مولاه" اثبات میکنیم.
دلیل اول: بعد از آخرین حج پیامبر(ص)، در راه بازگشت از مکه به مدینه، در آبگیر غدیر این آیه به ایشان نازل شد:
یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ ۖ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّـهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ
اى پیامبر، آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده، ابلاغ کن؛ و اگر نکنى پیامش را نرساندهاى. و خدا تو را از [گزند] مردم نگاه مىدارد. آرى، خدا گروه کافران را هدایت نمىکند.
مائده 67
دلیل توقف پیامبر در آبگیر غدیر هم، همین آیه بود که آنچه را که به تو نازل شده است ابلاغ کن و اگر ابلاغ نکنی رسالت خود را نرسانده ای.
خب. چه چیز مهمی بوده است که اگر ابلاغ نمیشد 23 سال زحمت پیامبر همگی بر باد بود و دین کامل نمیشد؟
من کنت مولاه فهذا علیٌ مولاه
آیا ترجمه ی این عبارت طبق آیه ی قرآن که اهمیتش در حدی است که اگر بیان نشود دین ناقص میماند، این است؟:" هر کس من دوست او هستم علی نیز دوست اوست"
دلیل دوم: بعد از بیا خطبه ی غدیر خم این آیه نازل شد:
بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّـهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ
ولىّ و سرپرست شما تنها خدا و رسول اوست و کسانى که ایمان آوردهاند همانها که نماز را برپا مىدارند و در حال رکوع زکات مىدهند
مائده 55
خب این آیه داستانی دارد که به اختصار داستانش رو توضیح خواهم داد. حتما تا آخر بخونید.
روزی امام علی در مسجد در حال خواندن نماز بودند که فقیری از مردم طلب مال کرد. در آن لحظه امام علی در رکوع بودند و انگشتری داشتند. در حالت رکوع انگشترشون رو به اون فقیر میدهند. در همین لحظه آیه ی بالا بر پیامبر نازل میشه.